4 mannen snoeken omgeving Lauwersmeer

 

 

Na ons avontuur vliegvissen roofvis met vis gids Tamme Smit aan en in het Lauwersmeer hadden mijn vismaat Ed en ikzelf besloten om voor het einde van het jaar een week te gaan snoeken in de buurt van het Lauwersmeer. We zouden Jan en Bert vragen of ze mee wilden zodat we met hetzelfde groepje waren zoals vorig en dit jaar februari op zeeforel. Beide mannen waren akkoord om ook deel te nemen en zo werd een datum bepaald. 29 november tot 6 december zou het worden. Bert kon wel alleen het weekend en Ed moest wegens andere familiale verplichtingen 1 dag vroeger vertrekken. De taken voor het bereiden van het ontbijt, warme avondmalen, in- en uitruimen vaatwasser, koffie zetten zouden we uitvoeren zoals vorig 2 X.

Ditmaal besloten we een 6 persoons huisje te huren bij Landal – Esonstad in Anjum. Ook onmiddellijk bij het water en stond in verbinding met het Lauwersmeer.

Afgesproken werd dat we ons vrijdag rond de middag bij Mc Donalds in Dokkum zouden treffen en van daaruit naar de eerste visstek in de buurt zouden gaan. Hier waren we in februari van dit jaar redelijk succesvol. Zien wat het nu zou worden. Rond 12 uur waren Jan, Ed en ik aangekomen. Bert moest nog tot in de late namiddag werken. Koffie gedronken en nadien vertrokken we zoals aangegeven

naar de eerste stek. Het water was heel bruin. Dit kwam wegens de vele zware regen die enkele dagen voordien was gevallen. Toch wist Jan binnen een half uurtje bij een rietkraag een eerste mooie 83 cm snoek te landen.

 

Rond 15:30 uur was Bert ook aanwezig maar wat we met z’n allen nog probeerden er kon geen enkel snoek meer geland worden. Alleen Bert had nog een misser. Iets voor 17:00 uur was het klaar en reden we richting Anjum om bij Landal bezit van ons toegewezen huisje (appartement) te nemen. Nadat iedereen zich had geïnstalleerd werden we door Bert op een heerlijke nasi getrakteerd. Met een wijntje en een leuke babbel werd de eerste dag en avond afgesloten. Zaterdag een nieuwe dag met nieuwe kansen. We zien het wel.

Zaterdagmorgen 07:00 uur ging de wekker. Het was nog pikdonker. Jan, zoals altijd als eerste op, was bezig met koffie zetten, vaatwasser uitruimen en tafel dekken. Ed zorgde dan weer voor spek met eieren. De voormiddag zouden we Nije Feart afvissen. Een bredere sloot die uitmondde in het park. Ed en Bert stelden vast dat het toch wel heel bruin water was. Er was een kleine haven in het park en hier was het water helder. Dus besloten we met z’n vieren om hier ons geluk te beproeven. 2 vissers die met dood aas bezig waren vingen binnen een uurtje toch wel een 5 tal snoeken. Ed kon er ook eentje van 68 cm landen. De andere snoeken gaven niet thuis om onze streamers te pakken welke kleur we ook gebruikten. Lunchen deden we in het huisje met een lekkere warme kop koffie. Het was koud geweest in de voormiddag daar het ’s nachts goed had gevroren. Aan tafel besloten we gezamenlijk om de andere watertjes binnen Landal – Esonstad uit te proberen want daar moesten ook snoeken aanwezig zijn. Er waren in elk geval heel wat rietkragen. Niemand had ook nog maar 1 tik gevoeld. Tot de 2e avond was het resultaat mager. 2 dagen met 4 man vliegvissen en slechts 2 snoeken geland. Bert, onze chef kok, had weer een lekkere warme maaltijd op tafel gezet.

Met het nodige rode vocht werd de 2e dag afgesloten.

 

Opnieuw gestart bij het bedrijventerrein in Dokkum waar Jan vrijdag de 1e snoek had gevangen maar, helaas – pindakaas, buiten 1 misser van JP is er in de voormiddag verder niks waargenomen.

In de namiddag in de buurt van Kollum proberen. Hier wist Jan bij een brug een mooie 75er te landen.

 

JP had nog een kleintje van 45 cm en daar bleef het bij.

Maandag moest Bert afscheid nemen. Hij had spijtig genoeg maar 1 aanbeet gehad en niks kunnen landen. Wij gingen met ons drieën opnieuw richting Dokkum naar een andere plaats, maar ook hier gaf vriend esox niet thuis. Ook bleef het water toch de bruine kleur behouden wat zeker niet bevorderlijk is om aanbeten uit te lokken. In de namiddag ongeveer 1 km verkast. Hier had Ed in februari een heel mooie snoek gevangen, eentje verspeeld en hadden Jan en JP nog een misser gehad. Maar ja, februari is nu niet. Het bleef een blank voor alle drie. We besloten om in de latere namiddag toch nog eens het haventje bij Landal te proberen. Ook hier hebben alleen de streamers maar gezwommen met nul aanbeten.

Ik had ’s morgens Tamme nog een Appje gestuurd met de vraag of hij geen locaties kende die minder bruin water hadden. ’s Avonds rond 19:00 uur kreeg ik een telefoontje van hem dat hij toch wat plaatsen wist. Hij bood aan om die avond nog voorbij te komen daar het tonen van de desbetreffende plaatsen veel duidelijker was dan via de telefoon. Jan, Ed en ik vonden dit geweldig en rond 20:30 zat Tamme bij ons in het huisje en werden alle stekken vastgelegd.

Hopelijk kunnen we met de nieuw verkregen informatie wel een snoek aan de schubben komen.

Dinsdagmorgen reden we ongeveer 60 km om op de 1e aangegeven stek te komen. Het water zag er zwart uit en niet bruin. Veenwater dus. Vol goede moed begonnen we. 2 uur later en 2 kolken verder besloten we naar een nieuwe stek te rijden. Nieuwe stek met opnieuw zwart water zag er heel snoekig uit met overhangend gras en riet. Ed wist als eerste eentje te landen. Ik had Tamme onze standplaats doorgegeven en hij kwam ons ook opzoeken. Dat moment ving Ed zijn 2e snoek.

 

Het eindresultaat van deze dag 6 gevangen snoeken/snoekjes, een 8 tal kolken en enkele verspeeld. Eindelijk resultaat en woensdag zouden we opnieuw naar een soortgelijk water rijden. Hopelijk opnieuw met resultaat. De toekomst zal het uitwijzen.

Vol goede moed zijn we woensdagmorgen in hetzelfde water gestart maar nu op een andere plaats. Na 1 ½ uur hielden we het voor bekeken. Bizar, dezelfde mooie beek met tamelijk helder water maar niemand van ons 3 had ook maar één aanbeet, volger, misser of kolk gehad.

Ander water in de buurt opgezocht  en Ed wist daar opnieuw een mooie te landen.

Nog 2 verschillende waters aangedaan maar het bleef bij die ene. Jan en ik geblankt.

Morgen de laatste dag voor Jan en mij. Ed moest huiswaarts wegens familiale aangelegenheid (pakjesavond kleinkinderen). Gezien de voorspelde weersverwachting, windkracht 5 met heel veel regen, zou hij niet meer vissen maar na het ontbijt vertrekken. Jan en ik besloten om het nogmaals in dat haventje te proberen. Konden we ook in het huisje schuilen indien de voorspellingen uitkwamen.

Zo gezegd, zo gedaan. Donderdagmorgen harde windvlagen maar eerst nog droog. Vanaf 10:00 uur kwam dan de zware regenval erbij. Op het einde van de dag zagen wij eruit als 2 verzopen katten. Vriend esox was opnieuw afwezig wat betekende dat wij nog maar eens geblankt hadden. Pech, maar het noemt vissen en niet vangen.

Jan had een mooi systeem gemaakt om onze natte zooi te drogen.

 

Het snoekavontuur zat erop. Morgenvroeg nog even opruimen, stofzuigen en dan huiswaarts keren.

Niettegenstaande het resultaat tegenviel, vooral door het vele bruine water (je moet een excuus zoeken) was het wel een leuke gezamenlijk week.

VRIENDSCHAP IS OOK HEEL BELANGRIJK!!!

 

Groetjes,

JP